Χ. ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΣ, S. VLADIMIROV, Λ. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ, Ε. ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΥ
Α) Εργαστήριο Ενδοδοντολογίας, Οδοντιατρική Σχολή του Α.Π.Θ.
Β) Εργαστήριο Ενδοδοντολογίας, Οδοντιατρική Σχολή του Plovdiv, Bulgaria
ΣΤΟΜΑ 2009;37(4):327-332
Σκοπός: Στην ερευνητική αυτή in vitro εργασία έγινε έλεγχος της αξιοπιστίας των ηλεκτρονικών συσκευών (Dentaport ZX,- RayPex5) μέτρησης μήκους εργασίας σε δόντια με επανάληψη ενδοδοντικών θεραπειών.
Μέθοδος και υλικά: Χρησιμοποιήθηκαν: 40 πρόσφατα εξαχθέντα μονόριζα ανθρώπινα δόντια. Στα δόντια αυτά πραγματοποιήθηκε διάνοιξη της πολφικής κοιλότητας, πολφεξαγωγή και καθορισμός του πραγματικού μήκους εργασίας μετά από εισαγωγή μικροεργαλείου 10-Κ στο ρ.σ. εωσοτου το άκρο του να ήταν ορατό σε στερεομικροσκόπιο με μεγέθυνση 15Χ. Αφαιρώντας 0,5χιλ. προσδιορίστηκε το μήκος εργασίας. Στη συνέχεια τα δόντια προπαρασκευάστηκαν με την τεχνική Step-down. Τα δόντια χωρίστηκαν σε μια ομάδα: 8 μαρτύρων και σε μια πειραματική ομάδα: 32 δοντιών. Στα δόντια της πειραματικής ομάδας πραγματοποιήθηκε τελική έμφραξη με την τμηματική τεχνική έγχυσης θερμοπλαστικοποιημένης γουταπέρκας (σύστημα Ultrafi) και κάθετη συμπύκνωση. Ως φύραμα χρησιμοποιήθηκε η εποξυλική ρητίνη-ΑΗ-26. Ο έλεγχος της επιτυχίας της έμφραξης επιβεβαιώθηκε ακτινογραφικά. Όλα τα δόντια διατηρήθηκαν για 10 ημέρες σε συνθήκες 36°C και 100% υγρασίας. Στην πειραματική ομάδα το υλικό της τελικής έμφραξης των ρ.σ. αφαιρέθηκε με τη βοήθεια Gates Glidden και ρίνης 20 Κ για το ακρορριζικό τριτημό- ριο του ρ.σ., χωρίς τη βοήθεια διαλύτη. Και τα 40 δόντια τοποθετήθηκαν σε κιβωτιδια που περιείχαν ειδικό διάλυμα προσομοίωσης των περιακρορριζικών ιστών (γέλη 0,9% NaCL και μεθυλοκελουλόζης) και σε καθένα δόντι ξεχωριστά ακολουθούσε η μέτρηση με καθεμία από τις εξεταζόμενες συσκευές ακολουθώντας τις οδηγίες των εταιρειών.
Αποτελέσματα: Στην ομάδα των μαρτύρων τα ποσοστά ακριβείας, με εύρος αποδεκτών τιμών ± 0,5 χιλιοστά, ήταν 100% και για τις 2 ηλεκτρονικές συσκευές. Στην πειραματική ομάδα τα ποσοστά ακριβείας, με εύρος αποδεκτών τιμών ±0,5 και ± 1 χιλιοστά, ήταν τα εξής: για την Dentaport ZX με εύρος αποδεκτών τιμών ± 0,5, είχαμε ποσοστά ακριβείας 94% και για την RayPex5 είχαμε αντίστοιχα 72%. Τα ποσοστά ακριβείας, με εύρος αποδεκτών τιμών τα ± χιλιοστά ήταν 100% για την Dentabort ZX και 84% για την RayPex5.
Συμπέρασμα: Η αποδεδειγμένη αδυναμία αφαίρεσης κάθε ίχνους εμφρακτικού υλικού από τον ριζικό σωλήνα (που σχετίζεται με την εμπειρία του θεράποντα, το είδος του εμφρακτικού υλικου, την τεχνική έμφραξης και τον χρόνο που μεσολάβησε από την τελική έμφραξη) επηρεάζει την ακρίβεια μέτρησης των εξεταζόμενων συσκευών χωρίς όμως να καθιστά τη χρησιμοποίησή τους απαγορευτική αφού ακόμη και οι τιμές (μικρή μειοψηφία) που παρέκκλιναν του ορίου ±0.5χιλ περιορίζονταν στο ±1χιλ.
ΛEΞEIΣ KΛEIΔIA: Επανάληψη ενδοδοντικής θεραπείας, μήκος εργασίας, ηλεκτρονικές συσκευές Dentaport ZX, RayPex5, αξιοπιστία