Α. ΣΤΕΡΓΙΔΟΥ, X. ΜΠΑΓΓΟΣ, Ι. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΜΑ 2014;42(2):81-85 Μία από τις ενδιαφέρουσες παραλλαγές που παρατηρούνται στην κάτω γνάθο είναι η παρουσία δισχιδούς γναθιαίου πόρου, η οποία αρχικά μπορεί να παρατηρηθεί στην πανοραμική ακτινογραφία και κατόπιν να επιβεβαιωθεί και να μελετηθεί εκτενέστερα με λήψη αξονικής τομογραφίας. H συχνότητά της ποικίλλει στη βιβλιογραφία και εμφανίζεται μεγαλύτερη σε έρευνες που βασίστηκαν στη μελέτη αξονικών τομογραφιών. Η παρουσία δισχιδούς γναθιαίου πόρου συνδέεται με ποικίλες κλινικές επιπτώσεις και δημιουργεί δυσκολίες στην επίτευξη αναισθησίας αλλά και τη διενέργεια χειρουργικών επεμβάσεων στην κάτω γνάθο. Σε περίπτωση ύπαρξης ενός δεύτερου αγγειονευρώδους δεματίου μπορούν να προκύψουν επιπλοκές όπως αιμορραγία, υπαισθησία και τραυματικό νεύρωμα. Για τον λόγο αυτόν, επεμβάσεις όπως χειρουργική εξαγωγή κάτω τρίτων γομφίων, τοποθέτηση εμφυτευμάτων, ανάταξη και ακινητοποίηση καταγμάτων και ορθογναθικές οστεοτομίες θα πρέπει να γίνονται με ιδιαίτερη προσοχή. Η περίπτωση που παρουσιάζεται…

ΧΡ. ΚΙΚΙΝΗΣ, Β. ΜΠΑΝΙΚΑΣ, Δ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ, Α. ΤΣΕΚΟΣ ΣΤΟΜΑ 2014;42(2):87-92 Η οδοντική σύντηξη θεωρείται μια αναπτυξιακή οδοντική δυσπλασία με πολύ χαμηλό ποσοστό εμφάνισης τόσο για τη νεογιλή όσο και για τη μόνιμη οδοντοφυία. Πρόκειται για τη συνένωση δύο παρακείμενων δοντιών (δύο φυσιολογικά δόντια ή ένα φυσιολογικό με ένα υπεράριθμο). Κατά καιρούς έχουν ενοχοποιηθεί διάφοροι παράγοντες για την εμφάνιση του συγκεκριμένου φαινομένου. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται η περίπτωση ενός 19χρονου άνδρα ασθενούς, ο οποίος προσήλθε στην κλινική μας λόγω επεισοδίων περιστεφανίτιδας του 38, όπου και τελικά διαπιστώθηκε η σύντηξή του με ένα υπεράριθμο τρίτο γομφίο.

Π. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ, Α. ΤΣΑΛΤΑΜΠΑΣΗ, Χ. ΜΠΟΥΤΣΙΟΥΚΗ, Κ. ΤΟΛΙΔΗΣ ΣΤΟΜΑ 2014;42(2):93-97 Οι μη τερηδονικής αιτιολογίας αλλοιώσεις των σκληρών οδοντικών ιστών έχουν αποδοθεί σε φαινόμενα αποτριβής, εκτριβής και διάβρωσης. Οι σύγχρονες έρευνες, ωστόσο, έδειξαν ένα εξίσου σημαντικό φαινόμενο, την οδοντική απόσπαση, το οποίο συμβάλλει στην εμφάνιση οδοντικής φθοράς. Η οδοντική απόσπαση σχετίζεται με την απώλεια σκληρών οδοντικών ιστών στην αυχενική περιοχή και όχι μόνο. Η παρούσα εργασία προσεγγίζει τον μηχανισμό που προκαλεί την οδοντική απόσπαση και την αιτιοπαθογένεια της νοσολογικής αυτής οντότητας, ενώ παράλληλα παρουσιάζονται κλινικά περιστατικά και στοιχεία χαρακτηριστικά για το φαινόμενο, προκειμένου να διαφοροποιηθεί από τα υπόλοιπα είδη της οδοντικής φθοράς μη τερηδονικής αιτιολογίας. Τέλος περιγράφεται η δυνατότητα θεραπευτικής προσέγγισης.

Α. ΔΕΡΜΑΤΑ, Α. ΜΙΓΔΗ, Α. ΑΡΧΑΚΗΣ ΣΤΟΜΑ 2014;42(2):99-107 Η κακοσμία του στόματος είναι ένα σύνηθες φαινόμενο που συχνά προκαλεί αμηχανία και έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή. Λίγες είναι οι μελέτες που έχουν ερευνήσει το φαινόμενο της κακοσμίας του στόματος στα παιδιά. Κύριο αίτιο της στοματικής κακοσμίας είναι το μικροβιακό φορτίο που συγκεντρώνεται στη γλώσσα, τα δόντια και τα ούλα. Οι μέθοδοι μέτρησης της κακοσμίας του στόματος που χρησιμοποιούνται στα παιδιά είναι οι οργανοληπτικές μετρήσεις και η μέτρηση πτητικών ενώσεων θείου. Για την αντιμετώπιση της στοματικής κακοσμίας στα παιδιά συστήνεται η τήρηση σχολαστικής στοματικής υγιεινής με επιμελή καθαρισμό της γλώσσας . Η χρήση στοματικών διαλυμάτων μειώνει την κακοσμία του στόματος αλλά δεν συστήνεται σε πολύ μικρά παιδιά. Η λήψη προβιοτικών όπως του Streptococcus salivarius (K12) φαίνεται να περιορίζει τα υπεύθυνα για…

Ε. ΚΟΥΡΤΗ, Α. ΔΟΥΠΚΑΡΗ, Ν. ΝΤΑΜΠΑΡΑΚΗΣ ΣΤΟΜΑ 2014;42(2):109-116 Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η καταγραφή των δεδομένων μιας ομάδας Ελλήνων οδοντιάτρων, σχετικά με την επιλογή χορήγησης αντιβιοτικών και αναλγητκών, στις οδοντιατρικές επεμβάσεις. Δεδομένου ότι υπάρχει πληθώρα φαρμάκων, η χορήγησή τους πρέπει να γίνεται με βάση τις ενδείξεις, τη γνώση των ανεπιθύμητων ενεργειών και των αλληλεπιδράσεων με άλλα φάρμακα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε μέσω τηλεφώνου, χρησιμοποιώντας ερωτήσεις ανοικτού τύπου. Στην έρευνα, συμμετείχαν 130 οδοντίατροι, 20 από τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Αθηνών, 10 από τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης και 2 από τους άλλους νομούς. Από τη μελέτη της έρευνας, προκύπτει ότι οι οδοντίατροι, στην πλειοψηφία τους (57%), επιλέγουν να χορηγήσουν την αμοξυκιλλίνη (amoxicillin) και, σε περίπτωση αλλεργίας στην πενικιλλίνη (penicillin), την ερυθρομυκίνη (erythromycin) (55.2%).

Π. ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΥ, Λ. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ, Χ. ΤΟΛΛΙΛΗ, Μ. ΒΑΡΔΑΚΤΣΟΓΛΟΥ ΣΤΟΜΑ 2014;42(2):117-126 Ο παιδικός υποσιτισμός του τρίτου κόσμου είναι μία γνωστή κατάσταση στην ιατρική κοινότητα. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να επανεξετάσει ορισμένες πτυχές της διατροφικής παραμέλησης στα παιδιά που συχνά υφίστανται παραμέληση, όπως η σκόπιμη αποστέρηση της ποσότητας και ποιότητας της τροφής που προέρχεται αφενός μεν από «στοργικούς» γονείς και αφετέρου από τη «φροντίδα» του ιατρικού προσωπικού. Μια άλλη πτυχή είναι οι υπέρβαροι ενήλικες που ήταν διατροφικά παραμελημένοι στην παιδική τους ηλικία, όπως επίσης τα παιδιά που έγιναν παχύσαρκα λόγω διατροφικής παραμέλησης από τους γονείς τους. Περαιτέρω η έντονη παιδική παχυσαρκία συνίσταται σε ιατρική παραμέληση και τίθεται ζήτημα προστασίας του παιδιού. Θα εξεταστεί επίσης κατά πόσον γονείς με χρόνια χρήση αλκοόλης και χρήση ναρκωτικών ουσιών, επηρεάζουν τη διατροφή των παιδιών. Εν τέλει θα αναφερθούν και οι κοινωνικές πτυχές…