Α. ΣΠΥΡΙΔΟΠΟΥΛΟΣ, Μ. ΚΟΚΟΤΗ, Π. ΓΑΡΕΦΗΣ
Εργαστήριο Ακίνητης Προσθετικής και Προσθετικής Εμφυτευματολογίας, Οδοντιατρική Σχολή Α.Π.Θ.
ΣΤΟΜΑ 2009;37(2):145-157
Στη σύγχρονη εμφυτευματολογία τόσο οι κοχλίες των στηριγμάτων, όσο και οι διαμασητικοί αποτελούν μεταξύ άλλων σημαντικές συνιστώσες της επιτυχίας των επιεμφυτευματικών αποκαταστάσεων. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ανάλυση των παραγόντων που επηρεάζουν την κοχλιοσύνδεση, των αιτίων που οδηγούν σε χαλάρωση ή θραύση των κοχλιών, των κλινικών επιπτώσεων, αλλά και η κωδικοποίηση μέτρων πρόληψης αυτών των επιπλοκών, αφού τα ποσοστά χαλάρωσης κυμαίνονται ακόμη σε υψηλά επίπεδα. Παράλληλα, γίνεται αναφορά σε έννοιες μηχανικής, για την καλύτερη κατανόηση των αρχών στις οποίες βασίζεται η λειτουργία ενός κοχλία.
Από τη συνολική διερεύνηση καταδεικνύεται ότι η ικανοποιητική εφαρμογή της αποκατάστασης, η εξισορρόπηση της σύγκλεισης, η ελεγχόμενη απόδοση της ροπής κοχλίωσης, αλλά και η χρήση αντιπεριστροφικών διατάξεων στις κοχλιοσυνδέσεις αποτελούν τις κρισιμότερες παραμέτρους για τη μείωση της πιθανότητας χαλάρωσης ή θραύσης των κοχλιών.
ΛEΞEIΣ KΛEIΔIA: κοχλίας, χαλάρωση, θραύση, προέντα