Φάρμακα που επιδρούν στον ξενιστή και θεραπεία των νόσων του περιοδοντίου

Σ. ΜΕΝΤΗ
ΣΤΟΜΑ 2007;35(3):211-221

Η ενεργοποίηση, από τη βακτηριακή προσβολή, των νόσων του περιοδοντίου και η διαφοροποίηση, από το αμυντικό υπόστρωμα του ξενιστή οργανισμού, της εξέλι­ξής τους, αποτέλεσε το αξίωμα στο οποίο στηρίχθηκαν οι προσπάθειες θεραπευτικής αντιμετώπισης των περιοδο­ντικών νόσων. Η φαρμακευτική προσέγγιση, η οποία αρχι­κά εστιάστηκε στη μείωση του μικροβιακού φορτίου, σύντομα έστρεψε το ενδιαφέρον της και στην προσπά­θεια ελέγχου της φλεγμονώδους αντίδρασης του ξενι­στή. Η καταστολή της καταστρεπτικής επίδρασης της φλεγμονής στους περιοδοντικούς ιστούς, αποτέλεσε το στόχο ορισμένων ομάδων φαρμακευτικών ουσιών, όπως τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, η χαμηλή δόση δοξυκυκλίνης, τα διφωσφονικά άλατα και οι λιποξίνες. Η επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων, ως προς ορι­σμένες κλινικές παραμέτρους, ύστερα από χορήγηση σε πειραματόζωα και ασθενείς, αλλά και η διαπίστωση της βραχείας διάρκειας του αποτελέσματος και η εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών, καθιστούν τις φαρμακευτικές αυτές ουσίες υποσχόμενες για τη θεραπεία των περιοδο­ντικών νόσων, με βασική προϋπόθεση την επαρκέστερη ερευνητική τεκμηρίωσή τους.

ΛEΞEIΣ KΛEIΔIA: Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), προσταγλανδίνες, διφωσφονικά, τετρακυκλίνες, περιοδοντικές νόσοι