ΧΡ. ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΣ, Δ. ΤΣΙΑΝΤΟΥ, Α. ΑΡΧΑΚΗΣ
ΣΤΟΜΑ 2009;37(1):85-97
Η άσκηση σωματικής και ψυχολογικής βίας φυσικά και δεν αποτελεί μια πρόσφατη υπόθεση. Είναι θλιβερό όμως η κακομεταχείριση των ανηλίκων να εξακολουθεί να εμφανίζει στη σημερινή εποχή έξαρση και να παίρνει ολοένα μεγαλύτερες και τραγικότερες διαστάσεις τόσο στη χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό. Η μέχρι τώρα πρόσφατη έλλειψη προπτυχιακής διδασκαλίας όσον αφορά την παιδική κακοποίηση κάνει ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη για ενημέρωση των οδοντιάτρων και αυτό γιατί ένα μεγάλο ποσοστό των κακοποιημένων παιδιών φέρουν τραυματικές βλάβες στην κρανιο-στοματο-προσωπική χώρα.
Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιάσει την έκταση του προβλήματος της κακομεταχείρισης των ανηλίκων, να παρέχει τις απαραίτητες γνώσεις που απαιτούνται, αλλά και να οξύνει, τόσο την κρίση, όσο και την παρατηρητικότητα για ταχύτερη αναγνώριση (διάγνωση) των περιστατικών και την άμεση ειδοποίηση των αρμόδιων φορέων.
ΛEΞEIΣ KΛEIΔIA: κακοποίηση παιδιού, παραμέληση οδοντιατρικής φροντίδας, διάγνωση/διαφοροδιάγνωση, ρόλος οδοντιάτρου