Σ. Στεφανίδης, Μ. Μόκαλη – Βεντούρη
ΣΤΟΜΑ 2005;33(2):123-132
Η καταστολή με φαρμακευτικές ουσίες είναι μια μέθοδος που επιτρέπει την παροχή οδοντοθεραπείας σε σημαντικό ποσοστό μη συνεργάσιμων ασθενών με ειδικές ανάγκες. Συνίσταται στον κατευνασμό του ασθενούς, χωρίς να προκληθεί απώλεια συνειδήσεως ή διαταραχή των ζωτικών λειτουργιών. Ενδείκνυται σε σωματικά υγιείς ενήλικες με νοητική υστέρηση ή ψυχικές διαταραχές, σε ασθενείς με παθήσεις του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος με εκδηλώσεις στο μυοσκελετικό ή το νευρικό σύστημα και σε μη συνεργάσιμους ασθενείς της παιδικής ηλικίας. Οι χρησιμοποιούμενες ουσίες χορηγούνται από το στόμα, παρεντερικά, από το ορθό ή δια της εισπνοής. Για την επίτευξη καταστολής εφαρμόζονται τεχνικές με χρήση μιάς ουσίας ή με συνδυασμό ουσιών, όπου εκμεταλλεύεται το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης τους. Χρησιμοποιούνται το πρωτοξείδιο του αζώτου, βενζοδιαζεπίνες, βαρβιτουρικά, προποφόλη, κεταμίνη και ναρκωτικές ουσίες. Στις τεχνικές με συνδυασμό ουσιών χρησιμοποιούνται αλοθάνιο και N2O, ισοφλουράνιο και N2O, μεπε- ριδίνη και υδροξυζίνη, ένυδρος χλωράλη και υδροξυζίνη, μεπεριδίνη προμεθαζίνη και χλωροπρομαζίνη, μεπεριδίνη σκοπολαμίνη και πεντοβαρβιτάλη, κ.α. Στην εργασία περιγράφονται, επίσης, ο καθορισμός της δοσολογίας, η προετοιμασία του ασθενούς, η παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της καταστολής και τα κριτήρια επίτευξης ανάνηψης.
ΛEΞEIΣ KΛEIΔIA: Οδοντιατρική, άτομα με ειδικές ανάγκες, αναπηρία, καταστολή