Γ. ΠΑΝΝΕΛΗΣ, Μ. ΤΣΟΥΚΑΚΗ, Ξ. ΓΙΑΛΑΜΑ, Ε. ΚΟΛΙΝΙΩΤΟΥ-ΚΟΥΜΠΙΑ
ΣΤΟΜΑ 2007;35(2):115 -124
Η οδοντινική υπερευαισθησία αποτελεί μια συχνά εμφανιζόμενη κατάσταση, που ταλαιπωρεί τους ασθενείς και προβληματίζει τους οδοντιάτρους όσον αφορά την αντιμετώπισή της. Μοναδικό κλινικό σύμπτωμα είναι ο πόνος, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως οξύς και διαξιφιστικός και εμφανίζεται μετά από επίδραση αλγογόνων ερεθισμάτων, τα οποία μπορεί να είναι μηχανικά, χημικά, θερμικά ή ωσμωτικά.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση του «αινίγματος» οδοντινική υπερευαισθησία, μέσα από μια βιβλιογραφική ανασκόπηση. Στην εργασία αυτή δίνονται στοιχεία επιδημιολογίας, καθώς και οι σημαντικότεροι αιτιολογικοί παράγοντες που δύναται να προκαλέσουν απώλεια αδαμαντίνης ή οστεΐνης και αποκάλυψη της οδοντίνης, με συνέπεια την εμφάνιση της οδοντινικής υπερευαισθησίας. Γίνεται μια σύντομη παρουσίαση των κυριότερων θεωριών που προσπάθησαν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο αυτό, με εκτενέστερη αναφορά στην επικρατέστερη, σήμερα, υδροδυναμική θεωρία. Όσον αφορά τα μέσα αντιμετώπισης είναι ποικίλα, αυτό που φαίνεται, όμως, είναι πως η πρόληψη και η σωστή στοματική υγιεινή αποτελούν τη λύση σ’ αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση.
ΛEΞEIΣ KΛEIΔIA: Αντιμετώπιση, οδοντινική υπερευαισθησία, πόνος, υδροδυναμική θεωρία