Μ. ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ, Λ. ΖΟΥΛΟΥΜΗΣ, Δ. ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ, Χ. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΤΟΜΑ 2009;37(4):289-300
Η εγκυμοσύνη δεν είναι νόσος, αλλά ένα φυσιολογικό συμβάν που όμως προκαλεί πάρα πολλές μεταβολές στα περισσότερα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού. Η εγκυμοσύνη δεν αποτελεί αντένδειξη για την τέλεση οδοντιατρικών επεμβάσεων, εφόσον ο οδοντίατρος λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μη θέσει σε κίνδυνο την ασθενή ή το κύημα. Στο πρώτο και τρίτο τρίμηνο της κύησης επιτρέπεται μόνο η παρέμβαση σε επείγουσες καταστάσεις, ενώ στο δεύτερο τρίμηνο η πορεία της κύησης σταθεροποιείται, οπότε είναι ασφαλής η τέλεση και εκλεκτικότερων οδοντιατρικών επεμβάσεων.
Τα φάρμακα που συνήθως χρησιμοποιούνται κατά την καθ’ ημέρα οδοντιατρική πράξη είναι αντιβιοτικά, αναλγητικά και τοπικά αναισθητικά. Από τα αντιβιοτικά η πενικιλλί- νη και οι κεφαλοσπορίνες, αλλά και η κλινδαμυκίνη θεωρούνται ασφαλή για τη χορήγησή τους κατά την κύηση. Το αναλγητικό εκλογής είναι η παρακεταμόλη. Τα τοπικά αναισθητικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια.
Ο οδοντίατρος συνεπώς θα πρέπει να γνωρίζει ότι όταν αντιμετωπίζει μια έγκυο ασθενή ουσιαστικά παρεμβαίνει σε δύο ανθρώπινες ζωές. Η υγεία της μητέρας διασφαλίζεται από τη γνώση των φυσιολογικών μεταβολών και απαιτήσεων κατά τη διάρκεια της κύησης, ενώ του εμβρύου από την αποφυγή φαρμάκων με δυνητικά τερατογόνο δραστηριότητα και φαρμάκων που μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξή του. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός κίνδυνος από την παροχή οδοντιατρικής φροντίδας σε μια έγκυο ασθενή.
ΛEΞEIΣ KΛEIΔIA: Εγκυμοσύνη, φυσιολογικές μεταβολές, οδοντιατρική, στοματική υγεία, φάρμακα