ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ε. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Καθηγητής και Διευθυντής, Εργαστήριο Ορθοδοντικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
ΣΤΟΜΑ 2009;37(1):11-13
Ο σύγχρονος γενικός ή ειδικός οδοντίατρος έχει εκπαιδευθεί, έτσι, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί σχεδόν σ’όλες τις οδοντιατρικές ανάγκες του ασθενή, όταν ο τελευταίος προστρέξει στο οδοντιατρείο. Οι διάφορες οδοντιατρικές υπηρεσίες προσφέρονται, σήμερα, με τρόπο ασφαλή, ανώδυνο και αποτελεσματικό. Επιπλέον, η παροχή οδοντιατρικών υπηρεσιών σε κάθε κοινωνία ρυθμίζεται και ελέγχεται με ειδικούς νόμους του κράτους και με αυστηρούς κανόνες δεοντολογίας που περιφρουρούνται από τους αρμόδιους επαγγελματικούς – επιστημονικούς φορείς του κλάδου. Επίσης, τα ατομικά δικαιώματα των οδοντιάτρων και των ασθενών, ως πολίτες, προστατεύονται και κατοχυρώνονται από τη γενική νομοθεσία.
Ατυχώς για έναν περιορισμένο αριθμό ασθενών η παροχή κάποιων οδοντιατρικών υπηρεσιών μπορεί να συνοδευθεί με την παρουσίαση κάποιας ελαφράς ή σοβαρής επιπλοκής κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή κατά τη μεταθεραπευτική περιόδο. Η παρουσίαση επιπλοκών είναι πολυπαραγοντική και ποικίλλει. Η διεθνής επιστημονική βιβλιογραφία προσδιορίζει συγκεκριμένα τις πιθανότητες παρουσίασης επιπλοκών κατά την παροχή των διαφόρων οδοντιατρικών υπηρεσιών. Τέτοιας φύσης προβλήματα είναι δύσκολο να αποφευχθούν εντελώς. Στις περισσότερες από τις περιπτώσεις αυτές, ο οδοντίατρος οφείλει να έχει ενημερώσει από πριν τον ασθενή του για μια τέτοια πιθανότητα και να είναι ικανός μόνος του ή με τη συνεργασία άλλων ειδικών να ελέγξει την κατάσταση και να αποκαταστήσει την υγεία του ασθενή.
Ευρήματα μελετών από διάφορες ομάδες ασθενών, βεβαιώνουν ότι είναι σχετικά λίγες οι περιπτώσεις όπου ασθενής, έπειτα από επιπλοκές, επαρκείς εξηγήσεις και κατάλληλη αντιμετώπιση από το θεράποντα οδοντίατρο, κατέφυγε σε δικαστήρια. Αντίθετα, είναι χαρακτηριστική η κατανόηση που οι ασθενείς επέδειξαν στον οδοντίατρο έπειτα από μια τέτοια μικρή ή μεγάλη περιπέτεια.
ΛEΞEIΣ KΛEIΔIA: