Β. ΚΑΨΑΜΠΕΛΗ, Α. ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, Δ. ΓΑΡΕΦΗΣ
Εργαστήριο Ακίνητης Προσθετικής και Προσθετικής επί Εμφυτευμάτων, Οδοντιατρική Σχολή Α.Π.Θ.
ΣΤΟΜΑ 2008;36(3):209-215
Οι γαλβανοκεραμικές αποκαταστάσεις έχουν χρησιμοποιηθεί εδώ και αρκετές δεκαετίες ως εναλλακτική λύση των συμβατικών μεταλλοκεραμικών αποκαταστάσεων, κυρίως, σε περιοχές υψηλών αισθητικών απαιτήσεων. Ωστόσο, δεν έτυχαν της αναμενόμενης ευρείας εφαρμογής, λόγω της παράλληλης ανάπτυξης των ολοκεραμικών συστημάτων, αλλά και κάποιων τεχνικών δυσκολιών, όπως της ανάγκης για εξειδικευμένο εργαστηριακό εξοπλισμό. Οι γαλβανοκεραμικές αποκαταστάσεις βασίζονται στην όπτηση κεραμικού υλικού πάνω σε πολύ λεπτό φύλλο καθαρού χρυσού που δημιουργείται στα οδοντικά κολοβώματα με την τεχνική της ηλεκτροεπίστρωσης. Η τεχνική αυτή έχει χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή μιας ποικιλίας επανορθωτικών αποκαταστάσεων, όπως ένθετα, επένθετα, στεφάνες, γέφυρες, τηλεσκοπικές κατασκευές κ.α. Στα κυριότερα πλεονεκτήματά των γαλβανοκεραμικών αποκαταστάσεων συγκαταλέγονται η εξαιρετική οριακή τους εφαρμογή (<20μm), η άριστη αισθητική λόγω της ευνοϊκής αντανάκλασης του φωτός στο υποκείμενο χρυσό υπόστρωμα, η υψηλή αντίσταση στη διάβρωση και η συνεπαγόμενη άριστη βιοσυμβατότητα τους, καθώς και η έλλειψη πόρων ή άλλων ατελειών, λόγω απουσίας σταδίου χύτευσης. Το σημαντικότερο μειονέκτημα τους είναι η τουλάχιστον μέχρι σήμερα μη τεκμηριωμένη ποιότητα δεσμού μεταξύ χρυσού-πορσελάνης.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η κριτική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με τις ενδείξεις, αντενδείξεις, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των γαλβανοκεραμικών αποκαταστάσεων, καθώς και η περιγραφή των κλινικών και εργαστηριακών διαδικασιών εφαρμογής τους.
ΛEΞEIΣ KΛEIΔIA: γαλβανοκεραμικές αποκαταστάσεις, ηλεκτροεπίστρωση, μεταλλοκεραμικός δεσμός, χρυσές καλύπτρες