Γαλβανοκεραμικές αποκαταστάσεις

Β. ΚΑΨΑΜΠΕΛΗ, Α. ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, Δ. ΓΑΡΕΦΗΣ
Εργαστήριο Ακίνητης Προσθετικής και Προσθετικής επί Εμφυτευμάτων, Οδοντιατρική Σχολή Α.Π.Θ.
ΣΤΟΜΑ 2008;36(3):209-215

Οι γαλβανοκεραμικές αποκαταστάσεις έχουν χρησι­μοποιηθεί εδώ και αρκετές δεκαετίες ως εναλλακτική λύση των συμβατικών μεταλλοκεραμικών αποκαταστάσε­ων, κυρίως, σε περιοχές υψηλών αισθητικών απαιτήσεων. Ωστόσο, δεν έτυχαν της αναμενόμενης ευρείας εφαρμο­γής, λόγω της παράλληλης ανάπτυξης των ολοκεραμικών συστημάτων, αλλά και κάποιων τεχνικών δυσκολιών, όπως της ανάγκης για εξειδικευμένο εργαστηριακό εξοπλισμό. Οι γαλβανοκεραμικές αποκαταστάσεις βασίζονται στην όπτηση κεραμικού υλικού πάνω σε πολύ λεπτό φύλλο καθαρού χρυσού που δημιουργείται στα οδοντικά κολοβώ­ματα με την τεχνική της ηλεκτροεπίστρωσης. Η τεχνική αυτή έχει χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή μιας ποικι­λίας επανορθωτικών αποκαταστάσεων, όπως ένθετα, επένθετα, στεφάνες, γέφυρες, τηλεσκοπικές κατασκευές κ.α. Στα κυριότερα πλεονεκτήματά των γαλβανοκεραμικών αποκαταστάσεων συγκαταλέγονται η εξαιρετική οριακή τους εφαρμογή (<20μm), η άριστη αισθητική λόγω της ευνοϊκής αντανάκλασης του φωτός στο υποκείμενο χρυσό υπόστρωμα, η υψηλή αντίσταση στη διάβρωση και η συνεπαγόμενη άριστη βιοσυμβατότητα τους, καθώς και η έλλειψη πόρων ή άλλων ατελειών, λόγω απουσίας στα­δίου χύτευσης. Το σημαντικότερο μειονέκτημα τους είναι η τουλάχιστον μέχρι σήμερα μη τεκμηριωμένη ποιότητα δεσμού μεταξύ χρυσού-πορσελάνης.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η κριτική ανα­σκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με τις ενδείξεις, αντενδείξεις, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των γαλβανοκεραμικών αποκαταστάσεων, καθώς και η περι­γραφή των κλινικών και εργαστηριακών διαδικασιών εφαρμογής τους.

ΛEΞEIΣ KΛEIΔIA: γαλβανοκεραμικές αποκαταστάσεις, ηλεκτροεπίστρωση, μεταλλοκεραμικός δεσμός, χρυσές καλύπτρες